„Trójkąt dramatyczny Karpmana” z rolami wybawiciela , prześladowcy i ofiary .
Wybawianie /ratowanie i zajmowanie się innymi znaczą tu prawie dokładnie
to, co w języku potocznym. Wybawiamy/ratujemy innych od ich obowiązków i
odpowiedzialności. Zajmujemy się za nich ich obowiązkami. Potem
wściekamy się na nich za to, co sami zrobiliśmy. Jeszcze potem czujemy
się wykorzystywani i użalamy się nad sobą. To jest właśnie ten model
zachowania, ów wspomniany wyżej trójkąt .
[...]
Jak powiada terapeuta Scott Egleston, wybawiamy innych za każdym razem,
kiedy przejmujemy odpowiedzialność za innego człowieka – za jego myśli,
uczucia, decyzje, zachowania, rozwój, powodzenie, problemy czy – ogólnie
biorąc – za jego los. Na wybawianie czy zajmowanie się inną osobą
składają się następujące zachowania :
1. Robienie czegoś, czego w rzeczywistości nie chcemy robić.
2. Mówienie „tak”, kiedy myślimy „nie”.
3. Robienie czegoś dla kogoś czy za kogoś, kto sam może i powinien to zrobić.
4. Zaspokajanie potrzeb kogoś, kto nas o to nie prosił.
5. Robienie więcej niż należy w sytuacji, gdy ktoś poprosi nas o pomoc.
6. Przejmowanie się uczuciami innych.
7. Myślenie za innych.
8. Mówienie za innych.
9. Ponoszenie za innych konsekwencji ich czynów.
10. Rozwiązywanie problemów za innych.
11. Wkładanie we wspólną pracę większego wysiłku niż druga osoba.
12. Niezajmowanie się tym, czego chcemy, potrzebujemy i pragniemy.
Czytaj dalej na nowym blogu http://uciekamydoprzodu.blog.pl/2012/08/30/trojkat-dramatyczny-karpmana/
Brak komentarzy:
Nowe komentarze są niedozwolone.